شیر مادر از ترکیب استاندارد و مناسبی برای کودک برخوردار است و نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند، سالم‌تر هستند و در سال نخست زندگی کمتر به مشکلاتی مانند اسهال، گوش درد، پنومی (ذات الریه) و در سال‌های بعد به آسم یا چاقی مبتلا می‌شوند.
اما کیفیت شیر مادران با تغذیه نامناسب یا نوزادانی که با شیرخشک تغذیه می‌شوند، چندان مطلوب نیست و باید تغییراتی در فرمول شیرخشک ایجاد شود.
محققان دانشگاه هاروارد کیفیت شیر میمون‌های نژاد رزوس (rhesus) را مورد بررسی قرار دادند و دریافتند، ارتباط مستقیمی بین جنسیت نوزاد و کیفیت شیر مادر وجود دارد.
بدن میمون بطور شگفت‌انگیزی بر اساس جنسیت نوزاد، اقدام به تولید سفارشی شیر می‌کند و زمانی‌که بچه میمون نر باشد، شیر غنی از چربی و پروتئین در بدن مادر تولید می‌شود.
اما در زمان تولد بچه میمون ماده، حجم شیر مادر بطور قابل توجهی افزایش پیدا می‌کند که این شیر حاوی کلسیم بیشتری است و برای استخوان‌سازی حیوان بسیار مفید است.
در ادامه تحقیقات محققان دانشگاه ایالتی کانزاس، وضعیت تولید شیر در 1.5 میلیون رأس گاو هولشتاین را مورد بررسی قرار دادند؛ برخلاف میمون، گوساله بسرعت از گاو مادر جدا می‌شود، با این حال میزان شیر گاوهایی که گوساله ماده بدنیا آورده‌اند حدود 1.6 درصد افزایش پیدا می‌کند.
دکتر «کتی هیند» از محققان دانشگاه هاروارد تأکید می‌کند: تفاوت در کیفیت شیر این حیوانات نشانگر تفاوت در نیازهای متفاوت دو جنس نر و ماده است.
به گفته «هیند»، باتوجه به کیفیت پایین شیر برخی مادران (بدلیل تغذیه نامناسب) و برای تأمین اصلی‌ترین نیاز نوزادانی که با شیرخشک تغذیه می‌شوند، فرمول شیر خشک باید بر اساس جنسیت نوزاد متفاوت باشد.
نتایج در نشست سالانه انجمن پیشرفت علم آمریکا ارائه شده است.
